لیدا هادی، سردبیر فرابیمه / سامانه نگار حامی بیمه یا به اختصار سنحاب که بعدها به نام گروه فناوری اطلاعات حامی بیمه یا فنحاب تغییر نام داد. بزرگ‌ترین شرکت تامین‌کننده نیازمندی‌های فناورانه صنعت بیمه کشور که در سال ۹۸ بعد از حواشی بسیار درباره امکان کارکردهای انحصاری آن تاسیس شد، با این رویکرد که بتواند به اهداف بیمه مرکزی در حوزه فناوری اطلاعات در حوزه زیرساخت و وظایف حاکمیتی جامع عمل بپوشاند و رفته‌رفته مبنایی برای ایجاد سرویس‌های ارزش‌افزوده برای شرکت‌های بیمه و دانش‌بنیان و فعالان صنعت بیمه باشد.
آن روزها صحبت از آن بود که سامانه نگار حامی – با هر اسم و عنوانی که بعدها گرفت- به میان گود آمده است تا علاوه بر پشتیبانی از سامانه سنهاب با دسترسی به بانک‌های اطلاعاتی صنعت بیمه سرویس‌های ارزش‌افزوده‌ای ارائه کند که هیچ شرکت فناورمحور دیگری به دلیل عدم تسلط به اطلاعات صنعت بیمه نمی‌تواند این سرویس را ارائه دهد. در واقع قرار بود این شرکت استاندارد داده‌های صنعت بیمه را تعیین و مراوده اطلاعاتی میان نرم‌افزارهای مختلف را استانداردسازی کند و از طرف دیگر به رابطه میان صنعت بیمه با سایر صنایع و سایر سازمان‌ها و وزارتخانه‌ها و به مقوله دولت الکترونیک که از طریق سامانه سنهاب انجام می‌گیرد کمک کند.
حالا نزدیک به ۵ سال از تاسیس این شرکت با سهامداری عمده بیمه مرکزی می‌گذرد اما به واقع آنچه که در بیان چرایی تاسیس این شرکت از سوی مدیران ارشد بیمه مرکزی بیان شد امروز کمتر رنگ واقعیتی به خود گرفته است چرا که امروز سنحاب، فنحاب یا نوآر که از امروز باید آن را به این اسم صدا کنیم برای شرکت‌های فناوربیمه فقط تداعی‌کننده یک موضوع خاص است: انجام هیچ اقدام جدی!
روی کار آمدن پرویز خسروشاهی با سبقه دانش و پذیرش او از روندهای تازه بیمه‌گری نویدبخش آغاز رویکردی تازه برای کسبوکارهای نوپای نوظهور در صنعت بیمه کشور بود. تجلی این توقع و انتظار زمانی اتفاق افتاد که قائم مقام گذشته بیمه مرکزی و رییس کل کنونی آن در اقدامی غیرمنتظره گروه مدیران ارشد فنحاب را از شمار فعالان به‌نام و شناخته حوزه فین‌تک کشور انتخاب کرد. به این بهانه که شاید به‌مانند سایر کشورهای دنیا دانش و تخصص افرادی خارج از اکوسیستم بیمه بتواند نگاهی تازه به دنیای این صنعت کمتر عجین با رویکرهای فناورانه بدهد و حرکت و پیامی نو باشد برای فعالان این عرصه.
انتخاب افرادی باسابقه از حوزه بانکداری دیجیتالی و فناوری مالی در روزهای نخستین برای صنعت بیمه کشور بسیار خوشایند تلقی شد. اما امروز آنچه که از فنحاب می‌شنویم چیزی نیست غیر از خرده‌نمایش‌هایی که سال ها پیش امتحانش را در اکوسیستم فین‌تک کشور پس داده است و حالا گویا عرصه تازه‌ای برای آزمون و خطا در بیمه پیدا کرده است. غافل از این که بیمه متفاوت از دو نهاد مالی دیگر وابستگیهای بسیاری به پایه های کهنه‌کار و قدیمی خود دارد و ورود به عرصه‌های نوین در آن با تغییر اسم و رسم‌ها و تشکیل اداره‌ها و دایره‌های سازمانی تازه حل‌ناشدنی است.
واضح بگوییم آنچه امروز صنعت بیمه کشور به آن نیاز دارد ورای تغییر اسم و رسم برای سازمانی است که وظایفی بزرگی چون سروسامان دادن به هاب درمان و رابط‌های کاربری شرکت‌های بیمه و کروکی آنلاین و … بر عهده دارد. تغییر نام از فنحاب به نوآر یا تشکیل اداره آینده دیجیتال و … برای صنعت بیمه که همچنان الفبای تحول دیجیتال را مشق می‌کند و در لایه استفاده از ساده‌ترین ابزارهای فناورانه و آموزش به شبکه نمایندگان خود برای تغییر تجربه مشتریان امروزی مانده است صرفا حرکاتی نمایشی تلقی می‌شود که توقع از بزرگان تکیده داده بر مسند مدیریت فنحاب دیروز و نوآر امروز را بیشتر می کند.
