در میانه فضای پرنوسان صنعت بیمه، عملکرد ۸ ماهه «بیمه سینا» به یکی از بحثبرانگیزترین کارنامههای امسال تبدیل شده است. این شرکت از ابتدای سال تا پایان آبانماه موفق به ثبت ۱۲۸ هزار و ۹۵ میلیارد ریال حق بیمه تولیدی شد؛ عددی که از رشد ۸۵ درصدی نسبت به مدت مشابه سال گذشته حکایت دارد. در نگاه اول، این ارقام نشانه یک جهش قابل توجه است، اما تحلیل دقیقتر نشان میدهد این رشد، ابعاد پیچیدهتری دارد.
در سطح ماهانه، بیمه سینا در آبانماه ۱۴ هزار و ۴۹۵ میلیارد ریال حق بیمه صادر کرد که رشد آن نسبت به مدت مشابه سال قبل تنها ۷ درصد بوده است. در مقابل، خسارت پرداختی با جهش ۳۸ درصدی به ۱۱ هزار میلیارد ریال رسیده است. این اختلاف فاحش میان شتاب رشد درآمد و هزینه، نشانهای از فشار پنهان بر سودآوری است؛ فشاری که در صورت تداوم، میتواند ساختار مالی شرکت را تحت تأثیر قرار دهد.
با این حال، برگ برنده بیمه سینا در این دوره، کاهش نسبت خسارت به ۵۷ درصد است؛ شاخصی که نسبت به سال قبل ۱۰ واحد درصد بهبود یافته. این موضوع عموماً حاصل یک اقدام استراتژیک تلقی میشود: پایش مستمر ترکیب پرتفوی و حذف بیمهنامههای زیانده. این سیاست اگرچه از منظر فنی مثبت است، اما در سطح رسانهای و تحلیلی پرسشهایی را نیز به همراه دارد؛ از جمله اینکه آیا این کاهش نسبت خسارت، نتیجه اصلاح واقعی ساختار ریسک است یا صرفاً مدیریت زمان شناسایی و پرداخت خسارتها؟
در همین حال، مجموع خسارت پرداختشده در ۸ ماهه سال به ۷۲ هزار و ۷۳۷ میلیارد ریال رسیده که ۶۶ درصد رشد را نشان میدهد. این رقم گواهی است بر اینکه شرکت، فشار تعهدات را عملاً تجربه کرده و صرفاً با بهبود حسابداری روبهرو نیست.
تصویر کلی عملکرد بیمه سینا، تصویری دووجهی است:
از یک سو، رشد تولید، پالایش پرتفوی و کنترل نسبت خسارت، نشانههای عبور از یک دوره انفعالی است؛ از سوی دیگر، واگرایی رشد ماهانه خسارت و حق بیمه زنگ خطری است که از چشم تحلیلگران دور نمانده است.
در نهایت، آنچه آینده بیمه سینا را تعیین میکند، نه عددهای بزرگ امروز، بلکه پایداری این ارقام در ماههای پایانی سال است. اگر شرکت بتواند روند مدیریت ریسک را حفظ کند، میتواند از یک بازیگر متوسط به یک شرکت اثرگذار در صنعت بیمه تبدیل شود. در غیر این صورت، رشد فعلی ممکن است بیش از آنکه محصول یک تحول ساختاری باشد، به یک موج مقطعی در آمارهای مالی محدود شود.
در واقع بیمه سینا امروز در نقطهای ایستاده که هم میتواند الگوی مدیریت ریسک در صنعت بیمه باشد، و هم در صورت لغزش، با یک بازگشت پرهزینه روبهرو شود.
