در روزهایی که صنعت بیمه هنوز نتوانسته بود عمق فاجعه آوارشده انفجار حادثه بندر شهید رجایی را هضم کند خبر برکناری یکباره صادق فرامرزی، مدیرعامل نوآر- زمانی که او در کنار قائم مقام بیمه مرکزی در نمایشگاه اینوتکس ۱۴۰۴ به دیدار و معاشرت مشغول بود – شوک دیگری برای همگان بود.
اولین تیترهای خروجی از دلیل اصلی برکناری به دلیلی خاص می گفتند: بی انضباطی مالی. موضوع فیش‌های حقوقی منتشرشده از کارکنان نوآر بهانه‌ای شد برای رئیس‌کل بیمه مرکزی تا او با کلیدواژه مبارزه با فساد به میدان بیاید و فرامرزی را که هنوز چندماهی از انتصاب او نگذشته بود از مدیرعاملی نوآر کنار بگذارد.
اما به نظر می رسد آنچه که بهانه برکناری فرامرزی شد فقط صورت ماجرا باشد چرا که مسائل مربوط به نظم مالی در این شرکت سابقه‌ای طولانی دارد و موضوعی نیست که بر اهالی صنعت بیمه پوشیده باشد. شاید به همین علت بود که این بار حقوق‌گیت بیمه مرکزی بر خلاف گذشته آن قدرها هم حساسیت ایجاد نکرد چرا که در نگاه صنعت بیمه سنحاب سابق و نوآر فعلی همواره محل امنی یا به اصطلاح حیاط خلوتی برای اموری بوده است که در زیرلایه‌های بروکراسی‌های اداری بیمه مرکزی امکان‌پذیر نبوده است. صرف هزینه‌های فراوان برای پروژه‌های ناتمام بسیار همه آن چیزی است که امروز در اذهان از سنحاب دیروز و امروز به جا مانده است، آن‌قدر که موضوع پرداخت‌های نامتعارف می‌تواند در قیاس با حجم اتلاف منابع کلان در اولویت‌های پایین‌تری باشد آن هم در سازمانی که طی سنوات متمادی فاقد عملکردی بهینه بوده است.
در این میان شنیده می‌شود که برکناری فرامرزی از سوی پرویز خسروشاهی با تصمیم بزرگ دیگری نیز همراه بوده است. شنیده‌های فرابیمه حکایت از تغییر ساختاری اساسی در ماهیت شرکتی نوآر دارد به طوری که مدیرعامل بعدی نوآر شاید بر صندلی یکی از زیرمجموعه‌های فاوای بیمه مرکزی تکیه بزند و ماهیتی مستقل برای خود دیگر نداشته باشد! شاید این تصمیم بتواند ذهنیت گنگ و خاکستری اکوسیستم بیمه از نوآر را کمی رنگ و نوری ببخشد بلکه نوآر نیز متولی خاصی پیدا کند و ساختاری منسجم برای پاسخگویی به عملکردی که کمتر زمانی گزارشی از آن به بیرون درز شده است!
