در فضای پرتلاطم اقتصاد امروز ایران، ثبات مالی و شفافیت عملکرد از جمله شاخص‌های کلیدی برای سنجش اعتبار و پایداری شرکت‌های بیمه‌گر محسوب می‌شود. یکی از معیارهای مهم در ارزیابی سلامت مالی این شرکت‌ها، «نسبت بدهی» است؛ معیاری که میزان تکیه شرکت بر منابع خارجی را نشان داده و نقش مستقیمی در ارزیابی توانایی آن‌ها در ایفای تعهدات بیمه‌ای ایفا می‌کند. در این میان، بررسی عملکرد مالی بیمه پارسیان در سال گذشته، تصویری قابل اتکا از بهبود قابل توجه در مدیریت بدهی‌ها و ارتقاء کیفیت ترازنامه این شرکت ارائه می‌دهد.
به گزارش فرابیمه، در سال گذشته، نسبت بدهی بیمه پارسیان به ۷۲ درصد رسید؛ این در حالی است که این نسبت در سال ۱۴۰۲ معادل ۹۰ درصد بود. به عبارت دیگر، شرکت موفق شده است در یک سال، سهم بدهی‌های خود نسبت به حقوق صاحبان سهام را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهد. این کاهش ۱۸ درصدی در نسبت بدهی، پایین‌ترین سطح این شاخص در پنج سال اخیر را رقم زده و نشانه‌ای از کاهش ریسک مالی شرکت است.
درک دقیق‌تر نسبت بدهی در صنعت بیمه
نسبت بدهی به زبان ساده، بیانگر آن است که چه میزان از دارایی‌های شرکت با بدهی‌ها و چه میزان با سرمایه سهامداران تأمین شده‌اند. برای شرکت‌های بیمه، این نسبت اهمیت دوچندان دارد، زیرا این بنگاه‌ها موظف به نگهداری ذخایر فنی هستند که تعهدات بیمه‌ای آتی آن‌ها را پوشش می‌دهند.
در ترازنامه شرکت‌های بیمه، مهم‌ترین اقلام بدهی شامل ذخایر فنی است؛ از جمله:
ذخیره خسارت معوق
ذخیره حق بیمه عایدنشده
ذخیره ریسک‌های منقضی‌نشده
ذخیره ریاضی بیمه عمر
ذخایر سایر پوشش‌های بیمه‌ای
افزایش این ذخایر معمولاً به معنای افزایش تعهدات و در نتیجه افزایش بدهی‌هاست. با این حال، در شرکت بیمه پارسیان، کاهش نسبت بدهی نه به دلیل کاهش ذخایر (که نشانه‌ای از کاهش فروش یا بحران شرکت تلقی می‌شود)، بلکه در سایه مدیریت مؤثر بر سایر بدهی‌ها محقق شده است. به طور خاص، شرکت موفق شده بدهی‌های خود به بیمه‌گذاران و بیمه‌گران را به شکل محسوسی کاهش دهد.
یکی از نکات قابل‌توجه در تحلیل عملکرد بیمه پارسیان، پایداری و رشد میانگین سالانه ذخایر بیمه‌گری آن در سال‌های اخیر است؛ به‌طوری‌که این ذخایر به‌طور متوسط سالانه حدود ۶۰ درصد رشد داشته‌اند. این موضوع نشان می‌دهد که کاهش نسبت بدهی نه با فدا کردن ذخایر فنی، بلکه از مسیر بهینه‌سازی ساختار بدهی‌های غیرعملیاتی و مدیریت تعهدات کوتاه‌مدت حاصل شده است. چنین عملکردی نشانگر سلامت عملیاتی شرکت و قدرت برنامه‌ریزی مالی آن در شرایط اقتصادی ناپایدار است.
چرا کاهش نسبت بدهی برای شرکت‌های بیمه اهمیت دارد؟
برای شرکت‌های بیمه‌گر، نسبت بدهی بالا می‌تواند خطرناک باشد. چنین شرایطی ممکن است باعث افزایش ریسک نقدینگی شود، بر اعتبار شرکت نزد نهادهای ناظر و بانک‌ها تأثیر منفی بگذارد و در نهایت توان شرکت در ایفای تعهدات بیمه‌ای را زیر سوال ببرد. از سوی دیگر، کاهش این نسبت – آن هم با حفظ و تقویت ذخایر فنی – نشان‌دهنده سلامت مالی، اعتبار بالا نزد ذینفعان، توانایی در جذب سرمایه‌گذاری و آمادگی برای توسعه پایدار است.
و در نهایت می توان گفت که عملکرد مالی بیمه پارسیان در سال گذشته می‌تواند الگویی از مدیریت ریسک هوشمندانه و پایدار در صنعت بیمه کشور باشد. کاهش چشمگیر نسبت بدهی از ۹۰ به ۷۲ درصد، بدون تضعیف ذخایر فنی و بیمه‌ای، بیانگر عزم جدی این شرکت برای تقویت بنیان‌های مالی و ایجاد اعتماد بلندمدت میان بیمه‌گذاران، سرمایه‌گذاران و نهادهای ناظر است. اگر این روند ادامه یابد، بیمه پارسیان نه تنها می‌تواند سهم بازار خود را در آینده گسترش دهد، بلکه در مسیر تبدیل شدن به یکی از بازیگران کلیدی صنعت بیمه ایران گام‌های استواری برداشته است.
